Dementieverklaring. Niet doen!!! De stelling is 1 op de 6 dementieverklaringen klopt niet. ( M.i. maak daar maar gerust 4 op de 6 van.)
Wanneer je eerlijk en goed behandeld wilt worden in Nederland dan staat het iemand dement verklaren nog maar in de kinderschoenen. Deze verklaring klopt lang niet altijd.
Ik heb nl. gemerkt dat een arts en/of het CIZ wel heel graag zo'n verklaring en bijbehorende inschaling wil maken. Ook wanneer iemand niet dement is.
Laatst was op de televisie dat 1 op de 6 mensen die een dementieverklaring had gekregen waarschijnlijk niet dement was. Ik denk dat dit zeker wel 4 op de 6 zal zijn in Nederland. En de redenen daar kom ik wel op terug op deze website.
Ook de zogenaamde plaque in de hersenen geeft helemaal niet aan dat iemand dement is of niet zo blijkt. Op een vrouw, die zeer helder van geest was, is sectie verricht na de dood en zij bleek overmatig veel plaque in de hersenen te hebben.
Zaak is dus dat degene voor wie je zorgt of jij zelf ook hierbij weer een goede eerste contactpersoon regelt. Die het beste met de gezondheid voor heeft en niet om andere redenen iemand dement wil laten verklaren.
Simpelweg zodat je niet zomaar voor niets dement verklaard kan worden in belang van iemand anders en in het belang van een instelling. Een verpleeghuis wil graag mensen opnemen. Liefst 2 mensen in een kamer. Wanneer een kamer vrij is kost dit immers geld dus kamers dienen zo snel mogelijk gevuld te worden in het Nederlandse “verpleeghuis”.
Mijn naaste werd dement verklaard ondanks dat ze tijdens het gesprek met CIZ alle antwoorden wist op de vraagjes, die de CIZ-medewerkster bedacht. Behalve de datum. Dit vergeet ik ook vaak wanneer ik met vakantie ben. En als iemand in een ziekenhuis of verpleeghuis ligt lijkt me dit niet meer dan logisch.
De CIZ-dame sneerde toen tegen mij(ik was er toevallig!): “Nou, dan kan ik niets voor jullie doen!”.
Ik dacht dat ze hiermee bedoelde dat ze helemaal geen Thuiszorg kreeg dus zei ik: “Nou ja, ze vergeet wel es wat”. De CIZ-mevrouw zei: "Ik zal nog eens even contact opnemen met de Eerste contactpersoon". Nu begrijp ik hoe het in elkaar zat. Dat de familie perse dementie verklaard wilde hebben. Toen wist ik dit niet. Er moest perse een schaal 4 verklaard worden zodat opname in een verpleeghuis mogelijk was. Dit inzicht heb ik pas veel later gekregen.
Vreemd gedrag ook van zo’n CIZ medewerkster. Maar naar later bleek ging het achter mijn rug om dat de familie mijn naaste perse dement wilde laten verklaren.
Zo kreeg ze b.v. psychologische testjes terwijl ze chronische blaasontsteking had. Een verpleegster had net gezegd had dat ze wel lichamelijk iets, b.v. rustig fysiotherapie, mocht doen. Maar geestelijk mocht ze niet belast worden.
Logisch. Ik ken zelf mensen (geen ouderen) die tijdens chronische blaasontsteking zogenaamde muizen op het plafond zien lopen, etc.
(Chronische) Blaasontsteking heeft een zeer grote invloed op je geestelijke vermogens. En met name veel vrouwen hebben door overmatig antibioticagebruik door artsen hier veel last van met alle TIJDELIJKE geestelijke gevolgen vandien.
Toch werd ze met blaasontsteking door familie meegenomen voor testjes naar de aanwezige psychologe, die ook haar geld wilde verdienen en graag meedeed.
Uiteindelijk kregen we een gezamenlijk gesprek waarin de arts tegen haar (verschrikkelijk!!!) zei: “U bent dement, want u staat aldoor op uit uw rolstoel en daarbij steunt u op uw handen. En wij hebben al heel vaak tegen u gezegd dat u dat niet mag doen".
Voor de goede orde. Ik had aangekaart bij de fysiotherapeut dat ze hier wat rekening mee dienden te houden omdat ze haar pols had gebroken.
Mijn naaste kon allang weer lopen met rollator na de val. Maar werd aldoor weer in een rolstoel gezet. Het was zeer vreemd. Ze stond dan ook zeer snel op en steunde dan op de pols.
Dit doet mij denken aan een bekende wielrenster, die anno 2022 niet op haar stuur mocht hangen. Dit was ook een automatisme. Zij plakte een briefje op haar stuur dat ze niet mocht hangen.
Bij mijn naaste was dit dementie! En bij deze jonge wielrenster??? Ook dementie. Of automatisme?
Ik vroeg aan de arts of de pijnstilling dan al totaal gestopt was. Iets wat ik al anderhalve maand daarvoor had aangegeven dat mijn naaste niet veel pijn meer voelde. 8 paracetamol is (onnodig) niet echt gezond.Toen werd vanuit de instelling ook al niet geminderd terwijl dit wel kon.
Het bleek dat de arts zelf een lichte vorm van dementie had want hij was vergeten dat ze nog wel de helft, oftewel 4 paracetamol slikte.
Dit werd wel afgebouwd. Met gevolg: Patiënte voelde weer wat pijn als zij op haar pols steunde dus het automatisme om hier op te steunen verdween.
Maar de zeer ernstige schade was al aangericht!!! (dit heb ik later pas zo begrepen!).
Het stempeltje DEMENTIE was opgeplakt. Met alle verschrikkelijke gevolgen vandien.
Het gevolg: een arts gedraagt zich veelal niet meer als échte arts. En natuurlijk zijn er vele gevolgen waarover later meer.
Conclusie: Wanneer je je naaste/jezelf wilt behoeden voor verslechtering van de gezondheid laat je/de patiënt dan niet dement verklaren voordat alle wegen bewandeld zijn om andere oorzaken van verslechtering van geestelijke vermogens totaal uit te sluiten! Dit gebeurt nu totaal niet. Er wordt juist veel gebruik van TIJDELIJKE oorzaken gemaakt om iemand DEMENT te verklaren.
Dit omdat er veel artsen zijn, die wanneer het stempeltje DEMENTIE (vaak onterecht!!!) is opgeplakt niets/niet veel meer doen voor je gezondheid!